Kendine Gel Yasak

Gecenin köründe
Takıldı gözüm yine
Köşeyi döndü
Tam lambanın altından geçerken
Gölgesi yere düştü...



Omzuna oturmuş birisi
Bakıyorum
Seçemiyorum yüzünü
Ama tülün arkasından duyuyorum
Melodik kalp seslerini
Saçları açık
Uçuşuyor
Ha bire
Ayaklarını sallıyor
Ne kadar da mutlu silueti...


Hişt
Kendine gel
Ah ile
Biliyorsun
Ahrette bile yaşayamazsın sen...