Kendini Üşüten Kasırga

öldük!
sen benim için
ben sana!

iliklerime kadar yaşadım ayrılığın rüzgarını
kalbimde kopan kasırgaları hiç hesaba katmıyorum
biliyorum!
sana bir ufacık meltem bile üflemedim
ama üşüdün!

sevdamın korlarını bıraksaydım tabiata
ne dağ kalırdı,ne uçsuz bucaksız bir ova
yanar dağ misali duman ederdim şehri
ama ısıtamadım ki yüreğini
bana üşüyüp,ayrılağa hapşırdın
çok yaşa!

yalnızlık doğunca güne
bir fırtına peydah oluyor tüm şehre
yok mu bir Nuh,Bir gemi
alıp götürse ya burdan,anılarımla beni!

karar verdim!
artık gözlerine şiirler yazmayacağım
aklımı duygumla seviştirip
yep yeni küfürler yaratacağım!
rüzgar her akşam kokunu getiriyor ya,
vefasızın ikramı diyerek!
biz racon biliriz,
boş göndermek olmaz!
o küfürleri sana yollayacağım.

sigara dumanlarından tablolarım var duvarda
artık indirdim resimlerini
sana yazdığım şarkıların sözlerini azat ettim
sadece içerken kullanıyorum bestelerini
enstrumental hayaller kuruyorum
yani,
mutluluk ve gülümseme var,sen yoksun içinde!
öldün ya benim için
gözlerin sıratta kalmış,gülüşlerin cehennemin dibinde!

eğer sevdamın korlarında eritseydin vefasızlığını
aşktan yepyeni bir dünya yapardım sana
sen onca ateşin içinde titremeyi seçtin
artık sevgili değil adın,kendi kendini üşüten kasırga!

DEMODERN..