Kentin Halinde

Gitmesen,
anlatacak cok hikayem vardı sana.
Saclarının ıslaklıgına vurgunlugum
ve ona esdeger tadı teninin.
Haykırıyorum.
Gitme,kayma garip ellerimden.
Değmiyor sesim sesine.
Birden titriyorum.
Gidiyorsun.
Ardında beni ve benliğimi
seni ve sensizliği
ve her santimine işlemiş bu evin
bizi ve bezginliğimizi armağan ederek
ağrıyan kalbime.
Bağırıyorum.
Bir kent boyle vurdumduymaz
böyle umarsız ve kendi halinde
ve ben yine kentin halinde.
Sokaklar, aydınlatmayan lambalarıyla övünürken
ben bu karanlığa sövüyorum.
Gidiyorsun ve biliyorsun.
Seni her gün daha cok seviyorum.