Kervan

Dikildik nokta gibi
Eğilmedik virgül gibi

Yüklendik eşek gibi
Dört nallaydık taylar gibi
Kırbaçlandık atlar gibi
Yüklendik katır gibi
Dayan dizlerim dayan.

Yol uzun devrim yolu
Yük ağır kervan yükü
Katardık dağları aştık
Düz ovalarda coştuk
Yokuş aşağı düştük

Katarla beraber yürüdük
Bataklarda batarken öldük
Öldükçe geri dirildik
Açtık,susuzduk yorulduk
Çölleri hep susuz aştık.

Durduk,dinlenmedik hanlarda.
Su içmedik bahalardan.
Ama çölleri aşık.
Tökezlendik düşmedik.
Yaralandık ama ölmedik.

Kervandık,yürüdük,katar katar olduk
Yol kenarından öbek olduk
Hanlardı bizi almadılar.
Hancılardı bizi sormadılar.

Bir babanın bıyığı gibi,
Bir anadan ağıd bohçaladık
Düşe kalka yürüdük.

Kervancılıktı işimiz.
Varmaktı amacımız
Devamdı davamız

Varmaktı kazanmaktı,
Kazanıp yaşamaktı.
Yaşayıp da ölmekti.
Ölürken ağıt şiirlerle gömülmekti.
Çok gördüler bize bunları.
1982