Keşif

ayrılığa ilk annem ağladı

eski bir zamandı o çoktan unuttu

ben ise çocuktum çok korktum

bahçemizde oynarken şen şakrak

tutup topu gökyüzüne fırlattım

bekliyorum hâla ha düştü ha düşecek

ey benim Tanrım nolursun

aklımı tut topumu bırak

bıçak gibi keserken ayaz

yüzümü gözümü kapatmadım da

sokak çatışmalarında sakladım

gençliğime inat kara kaderimin

üç derin çizgili ak alnını

halimi bilmezlere bildiriler dağıttım

zannımca işte ben saklı gizli

o zamanları yaşamaktan dağıldım

şimdi göğsümde ağrıdır

aklımda soru binlerce yanılgı

kör dövüşü hatırladıklarım

hakkını vermiyor mazi bildim

tahta ranza taş duvar arkadaş

yazılmadan yırtılan mektuplar

boş avluda baş efendi yalnızlık

demir kafesinde aslan terbiyecisi ateş

kaç kış bu sefer ölür diyenlere inat ölmedim

ama şimdi asıl şimdi aha şimdi

gidebildiğimce gitmenin öcünü alıyorum

çünkü yaşamaktan muradımı alamadan

üzerime gözlerinden devrilen bir çağ var