Kesik

Yol bağdaş kurmuş

Üstünden geçenlerin hesabını ayıklamakta

Umudu kesilmiş çiçekler yorgun

Çatlamış toprak suya takat arıyor

Aşk dönmüş arkasını izlerine b/akıyor

Şehrin büyüsünü bozuyor hasret

Derisi sıcaktan yırtılmış

bir sandalyeye benziyor insan

Asfalt paramparça

İçimi eriten yolu eritene eş

Güneş kavruluyor ufukta

Bedenim büsbütün kesik

Hepsine bir ad koydum

Söz umut düş hayal

Sonra saçlarımla örttüm

İçimdeki çoraklığı

güneşi g/izleyen gece gibi

Anne rahmine inen çiy tanesiydim

Ruhumu kimler çağırdı soluksuz

Hangi seanstan sonra dirildim

Cin ve Melek ordularını aşıp

Buraya nasıl geldim

Elimde bayrağımla

Bir tutam barış aradım

Oysa hep savaştım

Sebepler ve sonuçlar karmaşasında

Sayılıydı mevsimler

Ben hep baharda yağdım

Tırnaklarımda tükenmez boya izleri

Camların buğusunda yazdım ilk harflerimi

Her yazgının sonucuydu silinmek

Geceye telaşsız bir soluk bıraktım

Alnımdaki kırışıklığa dokunmadı bir tek hayat

Böyle bir şeydi sürgün vermek

Yeri çatlatan çiğdem bendim

Geldim sevdim yine sevecektim