Kesişmeyen Doğrularım

öyle bakma sitemkâr
el sallayanındım sessiz sedasız,
kapanan perdelerinin
Işığımı söndüren elin
içimde göçebe dolaşan senin
bana öyle bakma
dokunmadım hiçbir sözcüğüne
diz çökmüş akşamların
geriye çekilmiş tenin
giden sensin...
ki bilirim geleceksin
eskimeden sesin



elinde isi sevdamın
sokulacaksın
gözümün tüttüğü gecelerime usul usul
uyunmaz adreslerde
yastığıma bulaşacak nefesin
sana bilmediğin seni anlatacağım,
seyir defterimdeki
üzünç kuşlarımı dallarına konan
kopan pamuk ipliğimi,
yokluğunda ördüğüm
tülden duvarlarımı
kesişmeyen doğrularımı,
iki ucu açık
sana iyi bildiğin bir şeyi söyleyeceğim
olmayan gecelerde
.... sokul birazcık




suadiye.2007