Keşke

Keşke hep çocuk kalsaydık,
Çocuksu hayaller kursaydık.
Bilmeseydik zamanı,hayatı.
Yürümek için acele etmeseydik.
Her şeyi sormasaydık,meraklı olmasaydık.
Yasaklarımızın dışına çıkmasaydık.
Hep dinleseydik,inat olmasaydı içimizde.
Öğrenmeseydik yaşamayı,
Yaşamın içinde gizlenen kötülükleri tatmasaydık.
Keşke hemen unutsaydık kalp ağrılarını.
İçimizde fesatlık olmasaydı,kin nefret olmasaydı.
Hep mutlu olsaydık,sevseydik insanları sevilseydik.
Yalanlar hiç girmeseydi hayatımıza,ihanetler olmasaydı.
Eskisi gibi sadece oynadığımız oyunlarda olsaydı kandırmacalar.
Sadece düştüğümüzde yansaydı canımız.
Keşke sadece düşüp canımız yandığında ağlasaydık.
İmkansız hayallerde kursak bazen yine de içimizdeki umut sönmeseydi.
Keşke tek mutluluğumuz pamuk şekerler olsaydı.
Tek üzüntümüz ise şekeri yere düşürmek olsaydı.
Keşke hala gökyüzündeki bulutların içindeymiş gibi hissetseydik kendimizi.
Ve keşke inansaydık bu yaşadığımızın sadece oyun olduğuna,yalan olduğuna,
Arkadaş !