Keşke

Mutluluk bir ayna olsa keşke,

gözlerimi ona diktiğim anda beni taklit etse.

Gülüşlerinin bir yansıması olmadığını varsayıp

yalnızlığımı yüzüme vururcasına,

tek başıma tebessüm edip, sevinebilsem.

Böylece hayatın var olduğunu

yüzümün her bir gülüşünde hissedebilsem.

İnanmak bir ayna olsa keşke

ve yıksan bana olan güvensizlik tabularını.

Kendimi,

inancın bir ayna olduğuna inandırıp,

elimi tutup

avuçlarında erittiğini varsayarak,

kendimi kandırabilsem.

İnsanlık bir ayna olsa keşke.

Koluna taktığın ile yüz yüze gelebilsek

ve bir kıvılcımla insan hayvana değil,

hayvan insana benzese.

Ve senle beni, bize dönüştürmeyip,

seni avuçlarımdan alanın,

en azından,

insan olduğundan emin olabilsem.

Aşk bir ayna olsa keşke

Bakışlar birbirine değdiği anda

aşktan olma cehennem sıcağı bir güneş oluşsa...

Eller birbirine değdiğinde

her iki tarafın kalbi aynı tonda atabilse.

Herkes hissettiği kadar sevildiğini hissetse.

Ve keşke insanlar benim gibi,

her güzel dileğin sonunu keşkeyle bitirmese,

keşke...