Keşke Bir Sigaram Olsaydi

Bir temmuz sabahı günlerden Salı,
Zaman, yalnızlık zamanı
Hiç bu kadar soluk olmamıştı temmuz temmuz olalı.
Gök bir başka gürlüyor kulaklarıma,
Yağmur sağanak misali içime kusuyor.
Sükunet sarmış eşyayı, neye baksam susuyor.
Bütün kitaplar kilitli, siyah beyaz her şekil.
Cümleler devrik ve bütün özneler tekil.
Adım attığım bütün yollar yine bana çıkıyor.
Dört yanımda sır tutmayan fahişelere benzer aynalar
Ve aynalar ardında kalmış heveslerim...
Mekan kendimle yüzleşme mekanı,
Yanımda ağzımdan çıkan buhar ve kendi ayak seslerim.
Bir adım önümde duruyor uykusuz gözlerimin manasız bakışı.
Dokunsam duracak sanki tenimin altında cılız bir kalp atışı.
Evet, evet zaman yalnızlık zamanı
Hangi yaramın kabuğunu kaldırsam şimdi?
Belki birkaç damla gözyaşı eşlik eder yalnızlığıma.
Öylesine yalnızım ki,
Keşke bir sigaram olsaydı...