Keskin Camların Üzerindeydim.

Dayanmış ardı ardına dizili acılar,
Sırt sırta vermiş ayrılmazlar.
Nice Hasretler tattım...
Zaman benim için geriye sayarken,
Umutsuzluğu da alıp yola çıktım.
Yürüdüm! Çıplak ayaklarla,
Kumlar üzerinde değil,
Kaybolmuş umutlarımın kırıntıları,
Keskin Camların üzerindeydim.
Canım kanıyordu
Oysa ruhum hissizdi.
Göz kapaklarım yavaşça kapanırken
Artık dünyadan uzakta,
Kendimle başbaşaydım.
Kaderime ah ettim bin kez,
Neden! Ben dedim.
Sorunun cevabı belliydi oysa
Ben yalnızlığımla yoldaştım.
Kanarcasına gözlerim ağlarken,
Ben yalnızlığıma sarıldım.
Öylece kalakaldım..