Keyfe Keder

Keyfe keder aranıyor
Bu gece...

Zaman kum saatine düştükçe
Terk-i diyar eyleyesim var
Bilinmez mekânlara
Mecalsiz adımlarla.

Usulca düşmeli gözyaşlarım.
Bir damlası
Bin çığlığı uyandırmalı.
Her çığlıksız gözyaşı
Benden bir parça almalı.

Ya bu kalemi
Kırıp atmalıyım
Ya da şu kâğıda
Derdimi anlatmalıyım.

Keyfi sen olunca hayatın
Kedere nasipmiş,
Kalan zaman.
Ah şu kağıt mı olmalıydı
Derdimi anlattığım
Ellerimde parçalanan


Başımı yüreğimdeki
Taşlara vuruyorum artık.
Başını koyduğun
O sıcak,
O yumuşak kalp
Yok artık.
Sen yoksun
O da yok, ne yapsın...


Bak işte kederini buldum
Keyifsiz akşamımın
Haberi var mıdır?
Akşamlarıma keyif olanın
Akşamlarda nelerin karardığından
Hangi yaraları
Akşamların kapatamadığından...
Haberi var mıdır?
Bilinmez...