Kibir

Sırça köşkünde,dolup taşsa da altın liralar
Garibin iman dolu göğsü,seni hep paralar

Pırlanta,zümrüt,kürkle kaplamış seni şu kibir
Fukara ruhunda dolaşır,yüreğin paslı kir

Gönül gözün kör,gönül kapıların kapalı dar
Etten kaleni kibirle kuşatmış,buz kaplı kar

İncitecek küçük görüp üzecek,kelam etme
Senden büyük,yüce Allahtır,sakın inkar etme

Saltanat kurduğun hayat, sunsa da eşsiz ikram
Garibin de hakkı var,fazlası yediğin haram

Sürdüğün beylik, şu kısa ömürde gelir geçer
Tanrı sevdiklerini alçak gönüllüden seçer

Sende gelip geçeceksin, bu hanın kapısından
Bir gün sökeceksin, kibiri mutlak yakasından

Sonunda sende kibirden,gösterişten bezersin
Ulvi değerlere erdikçe,kibrini ezersin

Tanrı dağı bile alçaklı yüksekli yaratır
Bizi sınayarak,dengeyi böylece aratır

İster kibirle kartallar gibi yüksek uçarsın
İster alçak gönülle erer,hep nurlar saçarsın

Kibirli, artık sende hindi gibi gibi kabarma
Gözden düşüp,ruhunu kirletip, boşa kararma

Kalp gözünü aç,düşkünleri gör,kucakla ve sar
Ancak böyle erir,etini buzla donduran kar.