Kibrit
Su uyuyor su usul ve durgun
Damlanın kıymetine kul
bütün kainat.
sus!!
İsrafil sus!
alma nefes vicdanımdan dökülürken onca SOS
Verme geri borcunu dur! Es!
boğul!! Islan
tuz yut
hoyraz! Esme.
-ıslah ve aciziyet-
Mümkün ile kılınan arasında isterse kaç vakit
Kaç kaza
Arasına harç sonra bir tuğla daha.
Değil mi? Yekûnü 1 dalga.
Azrail ilk Mikail’i öldürseydi erişebilmek için huzuruna
Koşa koşa
Ve o evet
O masum.
Görevimiz içinde hiç kömür koklamak olur muydu? Olur muydu?
Cehennem
Yoksun olduğum cennetimden.
3. adım
-hem de naçizane yaslanırken, akran olma telaşında olduğum bir çınara
-hem yaşlanırken gözlerim vicdanımın sabırlar taşlandığı
O akıl almaz acı
damla dalga, Canan’a
bir kükreyiş ki
korkarsın sanki aslanım ve yanarken evladım
ya! Rabbim. Korkma
korkulacak
korkacak çocuk
huu akma
Tutsa
Tutma!
Tuttu
Tutuyor
Tutacak
Cebrail
İmkansızın zamanında geleceğin o boşluğu
Kokluyorum.. kucaklıyorum
Sırtımda küfe içimde
Su
Serin
Her bir sonraki içimimde
O kolum, okulum
O kullar arasında
Kokmuşu kurumuş çamuru çıtırtıya
Ense
Sıcak.şaplak!
Yan Allah Yan! Deyimini,
Ya Rabbim parmağına
-merak etme ulaşmadan İsrafil’den önce
Üfleriz
Buz gibi soğuk.
-İmkanın ideolojiye sığan tüm serinliklerinden dolayı
İnanmışlığın düşünce için asfalt olduğu şu saydam günlerde
Ki bu; Ziftin güneşe aynalık etmesi. Ayan beyan
kar yağsa
Olsak beyaz. Biri şeker sanır diye
O bir’i belki tanır diye
Selam!
Aşka lisanda ilk kelime
Duymak, bilmek sevmek, ön görmek
His.
Zebanilerini cehennemine sakla. Hepsi habis iyinin her hücresinde
çığırtkan
Kimse
O her kimse
3
Ben
(öyle bir kelime ki var oluşu bir cümleye sığdırmış
Öyle nankör öyle keskin öyle ağır
Öyle tarifini aradığı Tanrının)
Ben
Öte öte töbe!
Neyzen
Çağan’ımdan Tuba’ma bir hengamesin
Sağa 3 kulaç, geriye 1 kürek
Neyse:
küfrü şeytana 12 den
Atan ben
Tutan Den
Değilse bile
Den
Den.
İlk fotoğrafını 5 yaşında gördüğüm çocuğumun hissine sığınarak yalvarıyorum
Teşekkür ve büyük bir huzurla – hürmet; ‘suz’ luğu hak getirmediğin için hiçbir kula
sevendays
Değiyor değnek tenime.
Nokta
