Kifayetsiz Tümceler

Tüm varlığımla!
Dönülmez bir yolun yamacındayım
Kırma dediler, dökme tüm sevilenleri
Yamacına al dünden geleni/günde biteni
Çok konuşanı/seni duymayanı, sevgisizi
Hatta pamuklar sar dediler...
Esvap üstü zamanlara gül goncası
Kanaviçe işle gönül kıyılarında/

Durun dedim!
Ben gurur sarmalında işlendim/
Sevgisiz soluklarımı yâr çalar
Benliğimi rüzgârgülleri...
Ayaz bir gecenin yorganını örterim
Kimsesizler mezarlığına...

Demiş miydim?
Annemin elleri soğan kokar
Çitilerken bir çamaşırın tenini
Ondadır yağmurun hükmü
Tarlanın bereketi/
Soğuğun sıcağı...

Dayak ondadır/
Kırılmışsa bir tabağın çömçesi
Şefkat yine onun kollarında
Kifayetsiz tümcelere kıyafet diker
Sevgisini katar/emeğini yırtar

Mesela!
Sevdam kifayetsiz
Şiirlerim tam açılan kapılar
Tümceler tarumar
Tümceler yarım/
Huyum kurusun
Elleriyle yüreğimi kanatanları
Bir daha komşu bilmem
Bir daha dost/
Silerim cidarlarımdan
Atarım kanatlarımdan

Bir daha mı son!
Dost bildiklerim...