Kim Bilir Belki Bir Gün

Bu geçmiş ki kara, kapkara...
Sorulamadı hesabı hiç.
Buz kesti eller, dil kilit, gözler sis...
Akla düştümü maziden bir kesit.

İsyan yitirir nihayet anlamını.
Nihayetsizdir artık kuru gürültüm.

Toprak kokar özlemler.

Güneş ölür belki bir gün.
Yüzün güler belki karalarda.

Özlem karalarda, yüzün ışıksız...

Issız kalabalıklarda aranır,
Sonsuz ufuklara bakılır,
Suni tebessümlere denk gelir belki ömrün.

Kimbilir belki bir gün...

Kimbilir belki bir gün...

Özlemle bir nefese sarılırsın..