Kim Bilir Kimin Derdini

Ne eğil kıvrıl ne de yat

Her gece uykusuz deli divane

Cuma geceleri gözyaşını bir duvara dökmektedir

Çivi çaksan kan akmaz

O kadar serttir

Duyamazsın acısını

Yapayalnız taşır bunca insan derdini

İnsan ona dayanır

Duvar örter üstünü geceleri

Ana gibi

İhanet etmez

Asılanı düşürdüğü görülmemiştir

Düşündüğü intihar değil

Zamanı beraber sayarlar onda

Resim saat ayna lamba

Işık gönlünü yakar güzelleşir

Aşktır içindeki

Dosttur

Terk etmez hiç kapıyı pencereyi

Ölümüne

Kimse aramasa sormasa

O hep yanı başında

Sarmaşık sarılır ona candan

Boylu boyunca bir ömür boyu

Pek severler birbirlerini

Hiç değişmez hep dik durur duvarca

Eğilmez bir ağaca gölge için

Göründüğü gibidir iki yüzü

İnandığı gibi yaşar

Üçkâğıtçı müteahhitten kazası

Kendini bilmez çivilerden yarası

Ölümü depremden olur

Susmak ve dinlemek

Onun süsü

Dilinde değil sadece fikirleri

Duvarca yaşamak ülküsü

09/05/2022 yağmur…