Kim Boğdu Geceyi

Sevgili günlük
Akşamdan kalan sabahı yazıyorum
İçimde menfur cinayetin parmak izleri

Kim boğdu geceyi
Henüz asılmışken siyah bir perdenin üzerine ilk yıldızın titrek gölgesi
Efelenirken poyraz usulca o son yaprağa

Ve mantarı ıslak iken hala
Gül renkli şarabın

Masaya düşmeden yeni doğmuş hayal
Kim kırdı o taş plağı
Gündüzün öfkesine meyledip



Mühürleyecektik oysa
Puşt sürgünleri
Bu şehirden göçen ne varsa düne dair

Toplanacaktı
Şehir mezarlığının
Öyküleri birleşince o tahta masada

Delikanlı ölülerle tutacaktık
Şafağın orucunu
Vazgeçip kahpe uykulardan

Bir yığın kemik sarılacaktı
Hasretin göğüs kafesine
Adımızı unutan şer kavgaları yapacaktık

Ve
Batırıp kanımıza diviti
Karalayacaktık ölüm diyetini
Uzunca gri kader yaprağına




Sevgili günlük
Akşamdan kalan sabahı yazıyorum
İçimde menfur cinayetin parmak izleri

Kim boğdu geceyi ...