Kimde Kayboldun

Kimin kimsen yok mu senin
Eşin, dostun, akraban
Kapını çalanın, arayanın, soranın
Yüzündeki bu tenhaya uğramaz mı kimse
Bu feri sönmüş gözlerine bakmaz mı
Daha kaç acıyı yiv edeceksin duvarlara
Kaç suskunluk biriktireceksin dil çeperinde
İnsansızlıktan silinmiş yüzün
Çaresizlikten bilenmiş hüzün
Kim bilir hangi resimlerde gülmüştün
Hangi sohbetlerde çözülmüştü dilin
Hangi gönülde sultandın
Hangi gönülden taşmıştın
Kimin kimsen oldu mu senin
Eşin, dostun, akraban
Sevdinmiydin bir zamanlar, sevildinmiydin
Hangi çiçeğin tozuydun, hangi ağacın dalı
Kimler okşadı başını, kimler sordu halını
Tıka basa doldun mu sevinçten
Tıka basa doldurdun mu acılarını
Kimlere küstün de böyle sahipsiz kaldın
Kimler kırdı da dalını baharsız kaldın
Anladım, kimin kimsen yok senin
Bir sen varsın
Bir de hiç olmayan geçmişin.