Kime Güveneyim

Kesildi damarım kanım akmadı
Kurudu pınarım suyum akmadı
Geçti yar yanımdan dönüp bakmadı
Kime güveneyim kime yar diyeyim
Yüzünün çehresi attı görünce
Bırakıp gittin orada zalimce
Seviyorum dedim kendi dilimce
Kime güveneyim kime yar diyeyim
Yok olmaz senden bir eve gelin
Kaşın oynamazsa durmaz yerinde dilin
Her yanın bahçe olsa koklanmaz gülün
Kime güveneyim kime yar diyeyim