Kime ne diyeyim

nedendir bilmem

onca yaşanmışlık var da hikayemin bütününde

hep içimdeki hüzünleri yazasım gelir.

satırlara mı garezim kaleme mi bilemedim.

ne zaman canım sıkılsa,

yüreğimden bir tutam çörek otu misali küçük kara tanecikler dökülmeye çalışsa...

çöreğe mi garezim otuna mı seçemedim.

gözlerim dalar gider bazı vakitlerde,

önünde belirir hemen kalbime vurulan fırça darbeleri.

sessiz, belirtisiz arifin anlayacağı tarifin şaşırdığı ah o darbeler...

fırçaya mı güceneyim darbesine mi bilemedim.

nasihata gelir bir hoca sırtında sırmalı cübbesi

sözleri desen koca koca

 kimbilir daha nice ilimle dolu heybesi,

her doğruyu söyler bilir ama,benim derdime yok bir çaresi.

hocaya mı güceneyim derdime mi bilemedim.

kimi dünya hevesi ile dolu

kimisi telaşesi ile

kimi eğlenceye doyamaz

kiminin acıdan duyulmaz sesi.

isyan edesi gelir insanın da 

susmayı seçmeli der içindeki 

gayesi çoksa da içinde gelmez artık hevesi

Değil söz sarf etmek kimselere meram anlatmak

Yetmez kendine bile nefesi

Garibe mi güceneyim 

Kaderine mi seçemedim