Kimi Insan Ürkütür Güneşi Geceleri

damla damla akacak göz yaşın
her damlanın esiri kalbinin kör karanlığında
saklanacak...
gelir zaman

Kimi insan bunu bilir ya da
sonunda öğrenecektir...


kimi insan ürkütür güneşi geceleri
çıplak elleriyle boğar
soğuk kanlı ıslak gözlerle
usulca sokulur koynuna
şeytani gülümseyişlerin esrarengiz kişiliğiyle
tutsak kalır gecelerin güneş kokan sokaklarına
umuduna ezgilerle bezenmiş
güzel rüyalarından uyanarak
esen rüzgarın esaretinden yarım yamalak kurtulmaktan
biraz olsun yorulmuş
masum kırılgan dudaklarından dökülen sözcüklere
umut yazar...

kimi insan bakar kalır
anı anından sonra yaşamak gibi gelir
teninde bıraktığın her hissi
tarumar edercesine yasak aşkların
kimyasından zehirlenecek kadar adi bir yaratık olur
geceleri çöker ruhu
güneşin zamanından çalacak kadar küstah
insanoğlunun yaşam sevgisini kullanacak kadar...
kalp kırar...