Kimi K/Andırıyorum?

Her gün, bitmemiş bir cümleye devam eder gibiyim.
Eğer yaşamak buysa, zorlama metinler yazıyorum.
Konum, tarzım, uslubum ne?
Neyi isbatlamaya çalışıyorum?
Hiçbir fikrim yok,
Lirik bir kalem kadar keskinken halim,
Cam kesiği ajitasyonla kimi k/andırıyorum?.

Kıpkırmızı sayfalara unuttum yazmaya sıra geliyor.
Sayfa kelimenin adını duyunca sararıyor,
Unuttum yazmak hiç kolay değil,
Mürekkepten önce gözlerimden damlalar kanat çırpıyor.
Duyuyor musun?

Küçük bir kanat sesinden,
Ne de hafifmiş bunca söz, hala havada uçuşuyor.
Sayfada kelimeler darma dağın ortalığa saçılıyor.
//Toparlamayı sana bıraksam gelir misin?//

Bak gördün mü?
Hala dağınığım, bu sefer bana kızmanı,
Her zamankinden daha çok istiyorum,
O tiz sesinle:
-- bu ne hal? demeni,
Halimi toparlamanı,
Yüreğimi alel acele kucaklayıp,
Yüreğine yerleştirmeni istiyorum
Çünkü en güzel orda görünüyor.

Hadi ortalık çok dağınık,
Hem bu sefer sana yardım da ederim.

Ne olur,
GEL!...