Kimin Umrunda

sevgi nedir bilmiyorsun
acı nedir çekmiyorsun
bu belayı sen görmüyorsun
daha çocuksun sen arkadaş


zehir katarlar tatlı aşına
kan katarlar göz yaşına
acımazlar genç yaşına
henüz bilmezsin sen arkadaş


bir tatlı gülüşle güler yüzüne
seni kul köle eder kendine
sende uyarsan eğer nefsine
vay haline vay haline


derbeder olmuşsun bir aşk uğruna
harcarsın ömrünü onun yoluna
o başkasını takar klouna
sana nisbet gıcık verircesine



mutluluk denen nesneyi sen bulamazsın
geçer ömrün boş yere anlayamazsın
birgün kendini tanıyamazsın
ıssız bır köşede haline ağlarsın



geçmiş ömrün boş yere
pişman olsan gayrı ne çare
sen sakız olmuşsun dillere
avare diye ismin çıkmış ne çare



ısız bir köşede ölmüşsün
etrafına koku salmışsın
isimsiz bir mezara atılmışsın
sen söyle kimin umrunda