Kimin Vatanı ...!

saatler sabaha karşıdır
çöpler arasında minicik eller
kirli mi kirli
karartamıyor yüzündeki lekeler
ışıl ışıl gözleri
bir çöp poşetinden diğerine telaş
ağarmadan zaman ,
dolaşacak bir kaç sokak
caddeler daha zengin arabalar için geniş
küçük bir yürek içinse uzak
sallapati tekerleklerle zor çekilen eşşekle
yarı hurda dolu telizler
yarı boş ekmeğe

kimin vatanı ...!
daha on sekizine gelmeden
on sekiz sülaleye yetecek gemiler alanın mı
bir lokma için çöpten çöpe koşanın mı ...

sevmez yusufum yağmurlu havayı
bilir ki yağmur demek çamur,
çamur demek daha çok emek
bilirki yağmur yağarsa
kendinden önce çöpçüler gelecek

kimin vatanı ...
kocaman çiftliklere tonlarca mısır
ama illa da zamdan önce olsun
yusufum yağmurda ekmek peşinde
mümkünse ıslanmamış olsun

bu kadar sıkı sıkı bağlamayın
küçücük eller açarken zorlanır bu poşetleri
mümkünse yemek artıklarınıda koymayın
lütfen ama lütfen
bir kaç saat erken atın çöpleri

yusufum uykusuz....
okul bahçesinde ,
elleri sayfaları çeviremeyecek kadar yorgun
tenefüsler angarya
top oynamak mı ...
sever bilirim
ama bu ayaklarla kolay mı ..

canım yusufum ,
bakmayın siz onun hüzünlü durduğuna
ne okul ne çöp toplamak derdi
ne sınıfa girdiği kirli elbiseleri
ne yarım defteri
bitmiş kalemi ...
gözleri başka zamandan hüzün dolar
ağlamaklı bir yoksulluğa isyan eder
içini hırs bürür yumruğunu sıkar
ne zaman acıyarak baksa
ayşenin gözleri