Kimine Göre
Kimine göre aşk tek dert,
kimine göre para.
Sevgi kimine göre;sevilmek.
Tek derdi arzuları insanın,
bu hale gülmek gerek, kimine göre.
Tek istek nefes almak kimine göre,
yürüyebilmek sadece...
Özgürce koşup oynayabilmek...
Katıksız kuru bir ekmek parçası,
sıcak bir yuva, kimine göre.
Sokak köpeklerine gösterilen ilgi kimine göre,
alaka,acıma duygusu.
Hayvancıkların halleri acınası !
Ya sokak çocukları,
neydi onların günahı?
Bu da bir yorum. Biraz düz yazı gibi ama olsun. Atakan senin şiirin daha parlar bu yazının yanında eminim
Kimine göre dert bir zerre Kiminde zerreden bir kürre Bir adım önünü görmez Yüzer dert havuzunda Kimi ise telekop baş ucunda Ta ötelerden dert bulur Kendi bulmaz uydurur
Arayan bulur ya dert Ama insanoğlu olan Tek dert kendinsen Buna karşı durmalı elbet
İnsan olmak ortak payda Birinin eline batan diken Tüm insanlığın canını yakmalı Yoksa ne fark kalır Can çekişen insanın yanında Öylece duran taştan, odundan
Hep hayret ettim Kimdi sokakların emzirdiği Çocuklar varmış Mış değil var Ama vermişti bu insancıkları birbir Sokak denen o acımasız O soğuk boşluğun kollarına
Evet bildim söylemeden Duydum Ben, sen o; bizleriz İnsanlığımızı sokakta unutan O zavalı güruhuz O çocuk kadar insansak eğer bir ölüden, taştan farklıysak Kaldırımlar, yollar taşlar Dile gelmeden Biz insanca konuşup İnsanlığı sokaktan kurtarmalıyız