Kimliksiz Gülüşler
Kimliksizdir bu ülkede artık gülüşler
Eğreti gülücükler takınmayın yüzünüze
Boş yere...
İnkar yok
Karıştı tohumlarımız bir kere
Ayırmak kimin haddine
Dün bu topraklarda
Omuz omuza boy veren filizler
Bu gün nasıl düşman oldu birbirine...
İçimiz kan ağlar her dem
Yitirdiğimiz yiğitlerimize
Ahmet, Mehmet, Baran, Behram
Kime ne...
Ateşe sürülürken gençler
Burunları kanadı mı bey çocuklarının
Sorun hele...
Tanıksızdır, tarifsizdir hüzünler
Adressiz kurşunlar gibidir
Yağar gecenin ikinci yarısına
Sessizce...
Avuntular bile uğrayamaz artık
Yarınlara düşen gölgelerimize...
Bir çare var, biliyorum
Anlatamıyorum...
Yeter!
Çıkarın başınızı gömdüğünüz kumdan
Kurtulun
Emperyalizmin iğrenç tuzağından
Bakın da görün artık
Bu kaçıncı anadır bağrına taş basıp
Evlat diye kara topraklara sarılan
Kaçıncı kez acıyla, kanla yoğuruldu bu vatan...
Bu vahşet de ne
Kardeş kardeşi vururken
Akan kanlar kimin değirmenine...
"Başsağlığı diliyorum. Nefretle kınıyorum. Bende şehit olmak istiyorum.[Ki skorskyleri, tomaları, cemırları, koruma ordusunu kaldırdınız mı bu dilek samimice olasıdır] Allah herkese şehitlik nasip etsin!" demelere karşı çok doğru bir sesle Neye bedel? deyişçe sorgulama yapmaya hayli çözümleyici bir anatomik bakış olmuş.
Erdemle...
Bu kadar acıya yer ağladı gök ağladı bi insanlığın vicdanı sessiz kaldı, kanla beslenip kan(dırıl) mayı seçti 😊
Duyarlı kaleminize sağlık..
Yiyip gidiyoruz günbegün
Acı
👍
maalesef artık gülüşlerde kimliksiz nefes almakta
duyarlı yüreğe selam olsun