Kimse Duymuyor

Islanıyorum şimdi kimsesiz yağmurların kanatları altında.
Ellerim hani o dokunmaya kıyamadığın ellerim titriyor çaresizce.
Gözyaşlarımda ıslattığım gibi resmini,
Islanıyorum bende gök kubbede.
Sessizliğim düşmanım oluyor sensizliğin ertesinde.
Ne yüzüm gülüyor şimdi ne de şarkımızı söylüyorum seni düşünerek.
Düşünceler beynimi işgal ediyor bir zamanlar ruhumu işgal ettiğin gibi.

Ve güneş doğmuyor bu gecenin sabahında.
Ne kimse duyuyor sensizliğimi ne de ben duyurabiliyorum sessizliğimi.
Çığlıklarım düşmanım oluyor herkes susuyor ben konuşuyorum.
Seviyorum diyorum olmuyor...
Özledim...
Gel artık...
Ama kimse duymuyor...