Kimse Kimseyi Sevmiyor

Hatır, gönül işi çoktan bitmiş
Çıkarı yoksa kimse selam vermiyor
Dostluk, akrabalık göçüp gitmiş
Karşılıksız kimse kimseyi sevmiyor

Menfaat yoksa oğul babaya düşman
Babalar hüzünlü, ana analığına pişman
Dedenin, nenenin derdini hiç deşmen
Karşılıksız kimse kimseyi sevmiyor

Düğün bayram kimin neyine
Zul geliyor ziyaret kendi köyüne
Yapmacık hürmetler ağasına beyine
Karşılıksız kimse kimseyi sevmiyor

Kırk yıllık tanıdık görmezden geliyor
Bildiğini biliyor bilmezden geliyor
Başını çevirip selam vermezden geliyor
Karşılıksız kimse kimseyi sevmiyor

Mecbur kalırsa konuşuyor binbir güç ile
Herkezin meşekati çok, hemde acele
Müsade istemeden kaçıyor sanki ecele
Karşılıksız kimse kimseyi sevmiyor

Selam vermek için üstündeki abana bakıyor
İçindekini görmek yerine kabına bakıyor
Gördüğüne pişman sanki yabana bakıyor
Karşılıksız kimse kimseyi sevmiyor

Akrabalar unutulmuş, ata dostları üzgün
Kardeş kardeşe düşman anne baba bezgin
Can feryad-ı figan eder, gidişata kızgın
Karşılıksız kimse kimseyi sevmiyor


Yaralı kurt