Kimse Yok

Yine kasvet sardı yüreğimi

Paylaşacak kimse yok

Fırtınalar esiyor ruhumda

Durduracak kimse yok

.

Dört duvar dört pencere

Üç öğün üç tencere

Vurulmuş duygular zincire

Kilidini açacak kimse yok

.

Yaşadığım çoğu şey serap sanki çölde

Aldanma dostluk adına söylenenlere

Çoğu dilde kalır

Yüreğini özden açacağın kimse yok

.

Aynı denizdeyiz onca kişi

Ama bu yol kolay bitmez

Herkes ayrı yöne kürek çekiyor

Yol gösterecek kimse yok

.

Aldanma arada bir esen rüzgara

İnanma denizdeki sığlığa

Dalarsan vurgun yersin

Sonra kurtaracak kimse yok

.

nelerini yutmuş yok etmiş

Benim diyenleri biçare etmiş

Onca hayat yok yere bitmiş

İşin aslını anlatacak kimse yok