Kimseler Anlamaz Deli Şairi

Bilmiyorum böyle halım nolacak
İçimiz yaralı bağrımızda ok
Diyorlar bu handa adın kalacak
Vallahi dikili taşımız da yok

Ecel ömrümüze bedel biçiyor
Gariplik sinemi deldi geçiyor
Gayrı kardelenler çiçek açıyor
Baharı görecek düşümüz de yok

Hasret ile bekler oldum ahiri
Yalan bu dünyanın yalan zahiri
Kimseler anlamaz deli şairi
Taşlara vuracak başımız da yok

Çürüdü döküldü gönül kafesi
Seherde başlardı vay bülbül sesi
Elimizde kaldı aşkın iğnesi
Bir yama yapaçak döşümüz de yok

Kul Garib'im döne döne pişerim
Yağmur olur damla damla düşerim
Secdeme bükülür hakka koşarım
Ondan gayrısıyla işimiz de yok