Kimsenin Ahı Kimsede Kalmazmış

Bir gül gibiydik aslında,
Daha dalında ve taze bir gül.
Sonra büyülediler bizi,
Ayırdılar bizi, gözyaşı damladım gömleğimize.

Kimsenin ahı kimsede kalmazmış,
Bu dünyada olmaz, unutmaya çalış.

Bizi dört yapraklı yonca sanmıştım oysa,
Tarih rast gelmez eşimize diyordum.
Ama şimdi bakıyorum da gözlerine,
Çok yanılmışım.

Kimsenin ahı kimsede kalmazmış,
Bu dünyada olmaz, unutmaya çalış.

Ben dost sanmıştım sizi,
Dostluğu bilmeyenlere bakıp güleriz diyordum.
Ama bilmiyordum,
Bir yılana bakıyormuşum.

Kimsenin ahı kimsede kalmazmış,
Bu dünyada olmaz, unutmaya çalış.

Ben ne hayaller kuruyordum,
Bir nefesimiz güneşi söndürür diyordum.
Dost değil miydik sonuçta,
Ne güzel şeyler düşünüyordum.

Kimsenin ahı kimsede kalmazmış,
Bu dünyada olmaz, unutmaya çalış.

Ve siz, bozdunuz her şeyi,
Dostluğu düşmanlığı, her şeyi ama her şeyi bozdunuz.
Bakalım çıkacak mı ahım,
Bakalım bulacak mı adalet yerini,
Musalla taşına yatmadan,
Hayatım son bulmadan,
Bulacak mı adalet yerini...

21.11.2010