Kimsesiz
ben bir tinerci çocuğum
ıssız sokakların kimsesizi
bazen sizin caddelerinizdeyim
gözlerim gözbebeklerinizde
ama sizin inadınız beni görmemekte
benim annem yok abla
benim babam yok abi
bu sesler size bir hiç gibi mi gelmekte
ben sadece yeşil bir maddedemi gülümseyim yani
veya bizim sokaklarda dolaşan
fiziği bayan sesi erkek gibi kişiler bana simit aldığında
beni mezarlıkta bir sevdiğini gömerken gördüğünde anlama
veya anlamanda gerekmez bazen gülümse yeter bana
Çok dokunaklı ve gerçekçi dizeler..her satırında haklısınız..insanın en büyük hazinelerinden biride sevgisi ve bunu herkese gösterebilmeliyiz ve yardım elimizi uzatmalıyız.. düşünceli yüreğinize sağlık..👍
bu konuyu ırdelemen guzel olmus tebrıkler kutlarım👍