Kipriya Kizin Öyküsü 1

doğduğunu dağda duyduk,
adını kipriya koyduk
güldüğünü görmek için
geceyi gündüze saydık..

ömrümüzün güz çiçeği kipriya,
kardeşlerin en küçüğü kipriya,
adı beyaz, bahtı kara bir ana
verdi seni bu dünyaya
kıraç dağların çocuğu kipriya..

sekiz kardeş, altı oğlan iki kız,
yokluk kader değil, ölüm amansız
bir ince hastalık düştü içine,
beyaz ana göçtü gitti zamansız..

büyükler büyük şehirde ekmek peşinde,
kipriya kız öksüz kaldı iki yaşında..
altı yaşında ağlıyor, babası öldü,
kipriya kız doğduğuna bin pişman oldu..

ekmeğimiz aşımıza
yar olmadı ömür boyu
terimiz gözyaşımıza
karıştı seneler boyu
kalk gidelim buralardan
büyük şehirlerde büyü..

kipriya kız onüçünde
bitirince ilkokulu
adam olmak amacında
istanbula düştü yolu

kipriya kızın çilesi şehire indi
yaşamın olanca yükü omzuna bindi,
yarınını kurmak için günü zorluyor
emeğini, gücünü, terini pazarlıyor

elinde sefertası,
yüreğinde sevdası
şimdi mahmutpaşada
hayatı temaşada....

şiirin devamı var.... halk müzigi sanatçısı zeynel aba nın KİPRİYA adlı
albümünde bu şiirimi seslendiren vahit uç beye teşekkürler..