Kır Bardakları Kalbimin Üstüne

sen gideli kanım kurumuş akmaz zaten,
sanma ki kan kaybından ölürüm ben
yokluğunda biçare olmuşum önceden
korkma kır bardakları kalbimin üstüne



sol yanımda hiç ağrı dinmedi ki başlasın,
bu damarlarımda kan dolaşır mı sanırsın
hicranın vurduğu bir duyguya aldanırsın
korkma kır bardakları kalbimin üstüne


damarlarımdan kan çekildi sen gittiğinde
bana yaralı bir kalbi hediye ettiğinde
o gün olmuştu herşey kırmızıyı çektiğinde
korkma kır bardakları kalbimin üstüne

ölmek mi o nasıl bir kelime anlamı ne ki,
ölmek ruhu Allah'a iade etmekmiş ne de zeki,
hey! soruyor bir insan iki kez ölür mü peki,
korkma kır bardakları kalbimin üstüne

ah be güzelim ben, sen gittiğim gün ölmüşüm
gözlerim ağlamaya mahkum, sanma gülmüşüm
ömrümde sensizlikten kırılıp zaten dökülmüşüm
korkma kır bardakları kalbimin üstüne

vedaların yüreği, veda edilen yüreği anlamadı
biçare haline yıllarca bir çözüm bulamadı,
iştee kan akacak diye korkuna yer kalmadı
korkma kır bardakları kalbimin üstüne



bir çit sesim çıkmaz dudaklarımın arasından
mecal mı kaldı zaten aldığım aşk yarasından
ne olacak ölürmüyüm vursan kalbimin ortasından
korkma kır bardakları kalbimin üstüne

sen hayalinle boş ufulaklarda ahenkle gez
ölü iki kere ölür diye kim yazabilir ki tez
çünkü ölüler bu alemde ölmüyor iki kez
korkma kır bardakları kalbimin üstüne

ne feryad ederim ne figanım duyulur,
gömülmüşüm üstümde kimler ki yürür
et kemikten ayrılmış vuslatlarım çürür
korkma kır bardakları kalbimin üstüne

açma gömülü olduğum mezarı korkarsın
şimdi bir kuş misali taşım konaklarsın
ah be sevgilim yine çay çiçeği kokarsın
korkma kır bardakları kalbimin üstüne