Kır Çiçeğinin Hikayesi

Kimse sunmamıştı ona hayatı
Hiç kimse de sulamamıştı
Serpilsin, büyüsün diye toprağını
Korumasız,
Korunmasız

Dirençle kaldırdı başını
Gecenin keskin ayazına,
Hırçın rüzgarlara boyun eğmedi
Güneşi karşıladı her gecenin sabahında
Toprağına tutundu sıkı sıkı
O, azimle açmış kır çiçeğiydi...

Mutluydu kendince
Tanımadığı, bilmediği hayatları düşünmüyordu
Ne bülbül vardı hayallerinde,
Ne de yaşamak gülşen de.
Varsa yoksa kendi dünyasıydı düşündüğü
Varsa yoksa suya sevdası

Ama kırıldı bir gün,
İncindi ta derinlerden
Yaşama olan direnci
.................Suyun ihaneti ile

Büküldü boynu..
Bıraktı kendini
Onu koparıp götürecek rüzgara.........