Kır Kapımı Ey Aşk

Uzun zamandır sensiz,
Yersiz/yurtsuz ve yalnızım
Gittiğin o günden beri,
Onlarca mevsim yaşadım.
Seni sensiz, senden habersiz,
Kavruldum yaz sıcağında,
Savruldum, en asi rüzgarında,
Yönünü bilmeyen,
Kuru bir yaprak misali,
Çaresiz,
Her bir hücrem, zemheride titrerken,
Nisan yağmurlarına, teslimdi bu gözlerim.
Hasret sancısında sızlarken bedenim,
Vuslatına duaydı bütün sözlerim.
Seni beklerken,
Bir yalnızlık uykusu yaşandı.
Tam, yarım asra yakın,
Duygusuz, duyarsız Ve nedensiz,
Bir kabustu bu bekleyiş,
Ölümden berbat, cehenneme yakın.
Artık, artık gelsen diyorum.
Ve
Yeni bir sabahına uyandığım sevdanın,
Gök kuşağında bulsam seni karşımda,
Bütün haylazlığınla...
Yemyeşil, bir umut gibi,
Doğsan dünyama...
Haykırsan bana geldiğini,
Ve ben anlasam,
Bittiğini bu yalnızlığın,
Gelirsen özgürsün,
Ne olur, çalma,
Kır kapımı ey aşk, kır kapımı...


__________yorgunkalem...