Kır Zincirlerini // Ey Yâr...

Gerdan terinde çevik mumyadır gözlerim

İlk cemre düşmeden toprak göğsüme
Ben düşerim göz bebeklerinden,
Ağlarsın...
Ben düşmeden arşın tepesine
Tırnakların basar gözlerimin üstüne
Ağlarım...

Kolunun anonim dokunuşunda sıkışır duvar
Gir gözdağımın içine bir bak, onu bile kıskanan var...

Elinde hazan hüsnüyusuf kelebeklerim
Umarsız çırpınışlarında kanadın
Güvercin damarından akmak istedim
Ne sen gelmek istedin, ne de ben ulaşabildim...
T/uzaklardasın biliyorum yârim...

Cenin diyagramında seni arayışlarım
Özlemi perçinler sırtıma, nafile topuk vuruşlarım
Olumsuz kipte çekimlenmiş dönüşün
Doyurmaz kırıntıları tesadüfün,

Savrulur dudak aliterasyonumda
Bahçe arası uçurum çiçekler
Tasarrufunda beyin loblarım,
Her köşesinde ölüm, her köşede baştan ölürüm
Kırgın omuzlarında keskin kahve
Maşa oldu nefret tartaklarıma

Mecalsiz filikalarım daüssıla fırtınasında kin taşır(ır)

Sevgili;
Uskumru süzgecinde yitip giderken ben
Hayalimden büyüksün, beni:
Yutarsın...
Boğazımda mercan kabuğu muamma yalanların
Ahmak kaldım ya yanında hani, hepsini;
Yutarım...
Bekler toprak beni
Sana bağlıdır ya atar ya yutar...
Ya toprak at, ya kurtar...

Gelmezsen kefen buz, beden leş ve sakin kalabalıklar
Yağlasınlar tabutumu da, uyanmasın gıcırtısından, balıklar
Gelince kefen tuz, beden ferah ve sadece ikimiz
Ayrılığı tabuta koyup, karanlığa sevk eder miyiz?