Kır/a
Kır/a düşmüş ağcın yapraklarına
Akla aklanmış, kara uykusunda
Yummuş gözlerini onca kışa
Baharı bekler umut; dalında
Cemreye nikah-lamış tanrı
Zamana kurulmuş sancı
Buz kesmiş dalları
Gün kopmuş topraktan
Cemre çıkıp gelse dallarına
Hayat verecek canına
Bahar uyanacak yeniden
Bir aşkın kollarında
👍usta bir anlatim...kutlarim
Şiir güzel fakat kır/a yerine kırağı olması gerekirdi diye düşünüyorum
tebrikler