Kiralık Hayat

Her sabah
bir acı doğurduğunda 'hayat '
başladığınız yere dönersiniz
döndüğünüzde
kimseyi göremezsiniz

şaşkın bakışlarınızın gölgesinde
nefesiniz kesilip
içiniz acımaya başladığında

ilk önce
pencerenin önünden
kuşlar uçar
sonra
evet evet sonra
parktaki çocukların sesleri sessizliğe kanat çırpar

verilmiş sözler
yaşanılan hatıralar
üstü tozlanmış hayaller
köşe başındaki 'sahafın' tozlanmış raflarında
adını dahi bilmediğiniz bir şairin yazdığı kitabının içinde
çoktan görücüye çıkmıştır
ilk sayfası açıldığında birer birer
canlanmaya başlar

sana ait zannettiğin ne varsa

her satırını
birer birer kapışırlar
öksüz mirasçılar gibi

kimin kime ne söylediğinin
ne önemi var ki!
tek şahitleri
saksılarda kuruyan çiçekler
gıcırdayan kapılar
penceresiz odalar
sıvası dökülmüş duvarlar ve
çatısı akan bir evdir

nefesiniz kirpikleriniz den düşüp
başladığınız yere döndüğünüzde
kimseleri göremezsiniz
yalnızca

ütüsüz
kirli
ne zaman
nerede
kimden kiraladığınızı
benim gibi
unuttuğunuz
bir hayat vardır üstünüzde...
.
.
....... gölgelere yer yoktur kiralık giyindiğiniz hayatta...