Kırbaç İzleri

Boşveriyorum, inan!
Her neyi yaşıyorsam şu an,
Geçmişin göç yollarını aşıp,
Belleğimin tüneğine konan,
Bir kuşu öldürüyorum.

Hatırlamak anıları aslında, ne hoş olurdu, değil mi?
-küfesinde ne olduğunu bilmeden,
-yaşam boyu sırtladığımız;
-tüm bu kahpe zamanları.

Elbette ki, bir şeyler yaşadık biz,
-renk cümbüşünde yiter giderdik o zamanlar,
-dimağıma torba dolusu lâf inerdi,
Şu hale bak; neden kilit vuruldu ki dilime?
Ah! Keşke bilseydim ; kesildi sesim soluğum,
Hiç korkma; kafayı şişiremez bir dilsiz.

Ne zaman görsem seni;
-çöle dönerdi şu damağım,
-saçma sapan konuşmak yerine,
-kolaya kaçardı zavallı aklım;
-sinerdi kalırdı bir köşeye.

Belki de bilirdi cümle âlem,
Düğün derneği hak etmedik biz;
Hani güler oynardık derler ya,
Asla böylesi olmadı aramızda,
Ağlamak ve sızlamaktı tüm derdimiz.

Tütün kokusu var loş odalarda,
Şah damarından çekiyorum şimdi; herşey boş
Uyuşmaya başlıyor bak dimağım,
Giderek resimlerin karışıyor,
-ah, salaş belleğim; koşsana anıların peşinden
Çetin ceviz günler bitti artık!
Gözlerini bile seçemiyor yüreğim,
Nedense, hiç anlamıyorum;
-kabul olmuyor dileğimiz.

Boşa kürektir bu gülüm,
Sen ne yaparsan yap,
Seninle daha acılı ölüyorum.

09.07.1998 - 2009
----------------------------------------------------
dipnot:


Hatırlamak bazı şeyleri, nasıl da gülümsetir değil mi?
Ancak ozan, tam tersi bir durumda kalıp,
unutmaya çalışyor herşeyi,
ama damarındakinden nasıl uzaklaşabilir ki bir insan?

Peki, anılarda ne var ki;
bu kadar boğsun ozanı?
Neden koskoca dünya,
bir darağacına dönsün?

Durum sanki vahim,
ozana ne yapacağını,
söyleyecek bir dost gerek...

Saygılarımla...