Kırçiçeğimsin

Buğulu camlara alnımı dayayıp özlemlerimi çiziyorum bulutlara
Yalnızca gözlerini yazdım kader mahkûmluğuma
Hüküm giyerken yargılandığım kırık kalemle
Ölümü senin için seçtiğim kırçiçeğimsin

Ayakaltında linç edilmiş hicran benimkisi
Yalnızlık durağında geçen trenler almıyor beni
Yüzüme kapanan kapılarda ağlayacak yerim kalmazken
Boğazıma döğümlediğim hayat gerçeğimsin