Kırdım Hiç Çalmayan Telefonu

havanın kara dumanına bakma
aydınlık biraz ötesi..
acılar kabuğunu kırmaya başladı
mutluluk çıkmak üzere yumurtadan...

bir sonu olmalı kederlerin
bir bedeli olmalı zalimliklerin..
göz yaşımı damla damla saydım
en büyük sayıya bir kaldı acının..

duvardaki kan izleri yumruklarımın
aynadaki saç teli başımdan kalma.
kırdım hiç çalmayan telefonu sevgilim
aşk yağmuruna hasret kurak bir çöl gibi bedenim..