Kırdın Da Gittin!
Ben seni sevmiştim zalim bir kere,
Bir dünya kurmuştum, saçın teliyle!
Dönüşüm yoktu ki, artık geriye,
Sen benim dünya mı,yıktın da gittin!
Uzaklardan bir gül gibi koklardım,
Seni gönül sayfasında saklardım,
Sen beni aşkından mahrum bıraktın!
Yaktın yıktın beni,kırdın da gittin!
Kapıdan camlara çıksan görürdüm...
Sen benim gönlümde açan gülümdün!
Dalını okşardım, sen de büyürdün...
Sen benim dalımı kırdın da gittin!
Ben aşkını ölesiye ararken...
Söktün kalbimi sen, aldın yerinden!
Ben yoluna şu canımı verirken...
Sen beni hasrete kattın da gittin!
Pişmanım sana yar dediğime!
İsmini ansamda gelmez dilime...
Mahküm ettin beni, kendi kendime...
Sen beni zindana, attın da gittin!
Kapıdan camlara çıksan görürdüm... Sen benim gönlümde açan gülümdün! Dalını okşardım, sen de büyürdün... Sen benim dalımı kırdın da gittin!
Ben aşkını ölesiye ararken... Söktün kalbimi sen, aldın yerinden! Ben yoluna şu canımı verirken... Sen beni hasrete kattın da gittin!
Pişmanım sana yar dediğime! İsmini ansamda gelmez dilime... Mahküm ettin beni, kendi kendime... Sen beni zindana, attın da gittin!
Güzel dizelerinizi gönülden utluyorum.. Yüreğinize sağlık..Gidenlerin ardından yazılan düzel şiirlerden Birini daha okudum sayanizde.. Sevgi ve saygıyla esen kalın Yaşar bey..👍👍👍👍👍
cok güzel yüreginize saglik.👍👍👍
gidene yazılan içli ve sitem dolu bir şiirdi yüreğinize sağlık👍👍👍👍👍