Kırık

Ben elbette genç bir şairim

Aşklar debelenir içimde küstahça

Günaha sinmek için kıvrımlı ve sinsi

İsterik bir kaltak kadar anlamlı

Bu insanlar ne görüyor?

Dünyayı tanıdıkça daha çok seviyorum

İnsanlar neye tutunduğu konusunda olağanüstü salak

İnançları iştiyakla günaha şirin ve yaltaklı

Tamahkar tüccarların köleleri

Nasıl yaşayacağını bilmiyorlar

Ellerinden gelenin yüreğinden gelmediği besbelli

Unutulacak olan şeyler elbette güzeldir

Ki gövdem

Kırılmaktan yapılma bir şeydir

Benimle yola çıkanların azmi

Bana

Hayranlığından değil merakındandı

Hazmedilemeyecek kadar kalın ve serttim

Ihtıramadı beni dünya

Aşk içimde kibirle savaşırdı

Dünyanın yarıklarına demet sürerdi benim ellerim

Nasıl yaşayacağımı biliyordum

Biliyordum

Ne tür bir yük ile geceyi yendim

Yularımı kopardım

Evet

Beni yaralayacaklar ki haklılar da

Çünkü bir akşam üzüntüsü değil

Her şeye küsecek kadar güçlü ve sadık bir kırgınlıktı bendeki

Ömer Altıntaş