Kırık Dökük

Bir çam ağacı gördüm tomurcuk dolu
güneşin altında
_ yıldırımın düştüğü
yağmurların yağdığı
gölgesine bulutların rüzgârla sökün ettiği.

Üstümüzde yine güzel bir yaz göğü vardı
yarım saat ötedeyse o bulut
yalnız birkaç dakika için açtı
ve yukarı baktığımda rüzgârda kayboluyordu
bile.

Güneş ve ay
yan yanaydı
bir tanesi çok sıskaydı aç kurt kadar
_ birazdan bir güneş öldü
kendinde kalıp
hareketsiz
perdelerin arasından süzüldü yumuşacık ay
sessizce düşünen
kırık dökük
_ yıllar desen gelip geçti
sevdaysa yeni başlarken.

Bir kez daha yorgun uyuyakalmışım
güneşe hasret
yeni bir "ruhgöçü'ne" kadar...