Kırık Dökük Plak

Elif Baç, sözcük dağarı geniş bir şair. Böyle olması, onun açılımlı imgeler kurmasına, seviyesi yüksek dizelere ulaşmasına yol açıyor. Seve-sevine okuyorum, onun şiirlerini.

Şiir de her şey var.. Kadın makamında bir sonat aslında bu şiir. Kadınsal hemen tüm zararsız ve and içilen yeminlerle çepeçevre kuşatılmış kırmızı kurdeleli kelimelerle kibar bir imkansızlık sunusu bu. Gözler, evet o bakış açısının kadrajından aksi alabildğine tasarrufla geri dönüşüme sokmak her yazı erbabının harcı değildir elbette. Bir ustalık ve bir düzen koruyucu zanaatkârlığı ile özel bir anksiyete tedavi merhalesi kabilinden de algılanabilir bu şiir hiç şüphesiz. Evet, okurun muhatap segmentinde bulunanlar için aranılan ve beklenilen ve heves edilen pek bir kelime bolluğu barındırmıyor olabilir ki öyledir de bu şiirin okuma anında oluşan algı. Ama yolu ve yolculuğu heba edercesine ve yolun bitmesini isteyen o bohem ve netice odaklılar için hayra alamet bir vakıa değildir bu itidal makamı. Öbür yandan kaosun ve kıyametin paratoneri tam da bu kısıtlı ve itidalli ve ılıman bulutlarla gürül gürül yağmayan ama rahmetinden de toprağı esirgemeyen ve kanaatı öğreten bir hesaplı gök gürleyişi başka bir tabiriyle bu şiir. Hatta vejetaryan bir şiirde denebilir buna. Ama şefkatini esirgemeyen bir anne hoşgörüsüyle ve yüreğinde ki sızıyı şiirinin mısralarına damlatan bir çalıkuşu msali

Nazlı mevsime uyan dizeler öyle duygusal öyle samimi, öyle aşk...

Kalemin daim olsun, sevgilerimle.

👑