Kırık Gönlümün Aytanesi

Ekim rüzgarları getirdi seni bana
Tebessümünde saklanan gamzelerinle.
Yıkılmış harabeliğinden bedenimi
Sıcak umutlarınla besledin.
Bugüne kadar cennet kuşum neredeydin?

Dokunmaz acılar artık kapadığın yarama
Korkularla yoklansa yine ömrüm
Sen uyuyorsun kollarımda...

İşitmedim sözcüklerin şahını senden başkasından
Boynumda mutluluk izlerin büyüyor her geçen gün...

Ağladığımda, ellerinin yanağımda meşk edişiyle
Suretime maske değil gerçek tebessüm serpiliyor
Nerden çıktın sen aytanesi?
Sakın dönme hiç bir yere
Gözlerini görüyorken mutluyum böyle...

İhtişamlı perişanlıklardan kurtuldu yüzüm
Denizlerimde asu poyrazları kolgeziyor
Bahar esintin dudaklarından üflediğin...

Her karşımda filizlendiğinde nazen yüzün
Dudaklarında ölmeyi diliyorum...

Kelepçeliyorum umutlarımı senin düşlerine
Git dersen, gidiyor gibi yaparım ama
Sen hissetmeden, sana gözükmeden
Usulca kokunla yaşamaya devam ederim
Hasretim olur, içimde büyürsün aytanesi...