Kırık Hüzünlü Veda
Kırık hüzünlü bir vedanın arkasından yazıyorum sana .
Biraz önce çıktın kalbimin kapılarından .
Verdiğin sözleri unutup ''Sevmiyorum artık!'' deyiverdin .
Canım yandı .
Hiçbir sözün acıtmazdı da beni
''Gitme istiyorum!'' dedin ya
''Yoruldum, yapamıyorum'' ..
Hangi tende dinleneceksin sevgili ?
Hangi kollara bırakıp da kendini,
Sileceksin öylece beni .
Ben sevmiştim oysa ..
Tapar gibi ..
Canımı yoluna koyar gibi .
Nefesin nefesimdi .
Gülüşlerin baharlarım .
Nasıl böyle bırakıp gidebiliyorsun beni .
Seveninin kalbini kırdın sen !
Yaktın ve dağıttın küllerini ..
Canın acımadı mı sevgili ?
Hiç mi düşünmedin ,
Nasıl yaralarım ben beni böyle seveni ?
Sus tamam .
Vazgeçtim .
Yalan bahanelerle oyalayacaksın zaten beni .
Gerek yok .
Sustum ben sende sus .
Yalanlar konuşuyor bak şimdi :
Artık bende sevmiyorum seni .
çok başarılı bir şiir daha, Tebrikler...👍👍👍
Bu yaşta ve de yaşamadan yazıyorum diye not düşmüşsün profiline. Bu yaşta bu serbest şiirleri yazmak, bunları okutturabilmek çok büyük başarı, severek okuyorum, hatta kafa tutuyorsun bazen aşka, kızıyorsun gibi, hoşuma gidiyor yazdıkların, beğenerek okuyorum sevgili şairim.
''Gitme istiyorum!'' dedin ya ''Yoruldum, yapamıyorum'' ..
Burada sanırım gitmek istiyorum demek istedin, yoksa gitmeni istiyorum mu ?( bana bunu mesajla atarsan sevinirim, iki şiirini okudum şu ana kadar, harikaydılar, yapacak fazla birşeyin kalmamış, yazmaya devam et, çok kısa zaman da çok daha güzel olacak hepsi)