Kırık Kalem
Su damlam neredesin, feleklerde ismin var
Gökte matem kuşları, gittiğin yollar ağlak
Hangi tarafa dönsem, gülümseyen cismin var
Düşler aha düşüyor, hayaller bile muğlak
Gün ışığım duysana, dilde figan büyüyor
Efkarın çeşmesinde, doluyor gönül tasım
Hatıran gonca bir gül, has bahçemde uyuyor
Tek Yaradan'a ayan, ağyara gizli yasım
Acı kahve köpüğüm, falımda çıkmıyorsun
Fincanın dibi kara, gayya kuyusu elim
Buz tutmuş günüm gecem, üfleyip yakmıyorsun
Baharsız beşiklerde, ayazları beledim
Firar duygum, mahpusum, gözlerin kırık kalem
Günleri ay eyledin, sene ettin haftayı
Kınasın dağlar taşlar, alkış tutsun el alem
Gel artık ellerinle, tak boynuma yaftayı
Fallar da çıkmasa da yüreğe düşsün yine sevgili ve onun sıcaklığı...👍
Tebrikler içtenlikle Hatice hanım güzel şiir...
Güzel bir şiir okudum bu cumartesi ikindisinde,teşekkürler ...
kaleminize sağlık